Czy to, co spożywamy, ma w sobie metale ciężkie?

Optymalnym przykładem groźnych czynników dla naszych ciał są metale ciężkie. Nadmierne stężenie obciążających metali w organizmie człowieka wywołuje wiele schorzeń autoimmunologicznych, nowotworów i uczuleń o skomplikowanym przebiegu, na co wpływa rozregulowanie systemu odpornościowego czy zjawiska mutacji DNA. Ogrom metali ciężkich znajduje się w środowisku – ostatecznie znajdujemy je w artykułach spożywczych. Jak zidentyfikować to zagrożenie znajdującymi się w pożywieniu? Dobrym sposobem na to może okazać się soeks ecovisor f4.

Metale ciężkie jako skażenie obecne w Twoim jadłospisie

Metale ciężkie przyczyniają się do nieżytów długotrwałych i ostrych. Te drugie mogą być zainicjowane przez m.in. miedź, rtęć czy astat. Dopiero po jakimś czasie mogą ujawnić się schorzenia przewlekłe, przez cały okres inkubacji przyjmując utajoną formę. Co w istocie powodują substancje? Miedź, rtęć i inne metale wprowadzają zakłócenia do reakcji z aminokwasami oraz dewastują wytwarzanie energii. Naddatek metali ciężkich w środowisku prowadzi wprost do wzrostu liczby zgonów z powodu raka. Do twojego organizmu metale ciężkie dostają się przez skórę, przez układ oddechowy oraz z pokarmem. Gdy już to uczynią, gromadzą się nade wszystko w organach łączonych z oczyszczaniem z toksyn, czyli w nerkach i wątrobie. Fachowe źródła dostrzegają mięśnie, kości, a także mózg jako kolejne usytuowanie tej obecności. Podstawowym programem profilaktycznym pozostaje określenie stężenia metali ciężkich przemycanych w żywności. W tym celu powstał indeks PTWI, określający pochłanianie metali w ciągu tygodnia.

Pierwiastki, którym warto się przyjrzeć

Co w opisie wyrobu przekazuje nam producent pożywienia? Etykieta produktu nie traktuje metali jako części składu! Optymalnym patentem jest tester żywności – soeks ecovisor f4. Niezależnie od tego, czy dana osoba zna zalety tego detektora, czy sprawa pozostaje w gestii przypadku, musi poznać możliwości obecności tych pierwiastków w konkretnych produktach:

Ołów – może występować w warzywach (seler, marchew, burak), mięsie wieprzowym, podrobach (wątroba!) i napojach np. cola (słodzonych i sztucznie barwionych).

Kadm – jego głównymi źródłami są wszelkie zboża (makarony, kasze, ryże, chleby) i różne jarzyny, w mniejszym stopniu ryby, glony morskie, owoce morza, grzyby, słodycze z czekoladą, nasiona roślin oleistych, jak i podroby.

Rtęć – może się znaleźć w zawierają ją niektóre gatunki ryb i zwierząt morskich – znajdziemy ją m.in w rekinie, soli, mieczniku, węgorzu, grenadierze, gardłoszu, morszczuku, łupaczu, ośmiornicy, krabie, kurce bądź puszkach rybnych.